Nga Sabri Tahiri
(Kjo poemë është shkruar gjatë luftës së UCK-së, kur udhëheqësit kosovarë ishin të ndarë. Meqë atëbotë përmbajtja e poezisë konsiderohej një lloj kushtrimi dhe e rrezikshme për pushtuesin serb, gazeta studentore “Bota e Re” dhe ajo “Bashkimi” e patën botuar pjesërisht. Meqë, siç po shihet shqiptarët kurrë nuk kanë qenë më të përçarë, kësaj poeme nuk i ka humbur aktualiteti, andaj dhe për herë të parë ajo botohet e plotë)
O ju prijës kosovarë
Zotë të penës e shkrimtarë
Detyrë nderi keni marrë
T’i qëndroni popullit n’ball
Populli në ju sot sytë i ka
Mos vazhdoni me u nda
Me u shty e gjoks me rrah
Kush me shumë merita ka
Anash teket dhe zilinë
Lakminë për post e leverdinë
Se kjo burrin e korit
Besa sot i kanos dhe kryet
Të mos punoj kush krye n’veti
Si t’ish Kosova prone e t’at
Se ashtu kurrë nuk bëhet shteti
Veç se ndonjë surrogat
Hiqni dorë nga shumpartizimi
Se ai popullin e copëton
Ta lëmë at për ditë më t’ mira
Mendjet n’ kokë sa s’është bë vonë
S’keni pse të kundërshtoheni
Po uluni bashkë e bisedoni
Siç bën dert vëllai me vëlla
Se rrugë tjetër për ne s’ka
Rrugë më të mirë për ne nuk ka
Se të flasim me një za
Këtë e duan dhe miqtë tanë
Se përndryshe vet na lanë
Duhet mbështetur edhe n’ miq
Se pa ta prore nuk bën
Por mbi të gjitha le ta dimë
Duhet mbështetur vëllai n’vëllan
Bashkohuni burra se ka ra ora
Që në shekull bie veç një herë
Të mos na shpëtoi nga dora
Liri e Kosovës dhe këtë herë
Të jemi tok sot pa dallim
Në tavolinë dhe në fushë t’mejdanit
Duke u mbështetur trimi n’trim
Se këtë borxh ia kem vatanit
Dhe ta dimë të gjithë me rend
Se liria kurrë s’vjen vet
Atë askush askuj s’ia fali
Pra, na duhet unitet
Se mallkimit të dëshmorëve
S’i shpëton askush nga ne
Po se bëmë atë që duhet
Për të shtrenjtin mëmëdhe
E një ditë kur të shkojë furtuna
Dhe liria këtu t’bëj jetë
Perspektivë e ditë të bardha
Për të gjithë ne do të ketë
Dhe kur t’arrijmë në maje t’fronit
E historinë ta shkruajmë vet
Për prijës t’urtë e atdhetarë
Në faqe të saj vend do t’ketë
Pra, sot bashkim kërkon Kosova
T’ulen bashkë Qosja e Rugova
Dhe Demaçi me shokët tjerë
Kjo gjithë kombit i bën nder.
Gjilan, 8 Nëntor 1998